Handen uit de mouwen

De aanwezigen konden kiezen uit allerlei soorten buitenactiviteiten. Zo werden er muizenruiters gemaakt, werd er gewandeld door natte natuurparel Wijboschbroek, konden de vrijwilligers een workshop onderhoud van poelen volgen, luisteren naar Bart van Ekkendonk over landschapsbeheer met schapen, of een rondleiding volgen door het Heempark en de vleermuiskelder. Na de verwarmende lunch werd er vervolgens gewisseld, zodat iedereen meerdere ervaringen op kon doen.

Op een dag als deze wisselen de vrijwilligers onderling vele verhalen uit. Ze tonen elkaar hoe zij een bepaalde klus aanpakken, waaruit iedereen dan weer iets nieuws leert. Zo zagen we bij het maken van de muizenruiters dat iedere groep zijn eigen tactiek toepast. De een knoopt de driepoot aan elkaar met ijzerdraad, de ander met vlas en weer een ander gebruikt helemaal geen knooptechniek, maar zorgt met inkepingen in het hout voor een verbinding. Voor de workshop werd gekozen om de techniek van de mastworp met touw te oefenen. Voor enkele oud-scoutingleden een bekende knoop, maar voor de meesten toch nog onbekend.

Nadat de driepoot stond, gooiden vrijwilligers van NMC Schijndel met de riek het nog natte gras op de constructie. Ze voegen daaraan toe dat dit gras eigenlijk nog niet helemaal geschikt is voor de muizenruiter, maar bij gebrek aan beter op dat moment kunnen ze hiermee wel tonen hoe je onderaan begint met het opbouwen. Uiteindelijk zal de hele muizenruiter tot in het puntje vol liggen met hooi. Zo werd vroeger het gras gedroogd voor het daadwerkelijk de hooischuur in kon. Insecten, muizen en andere kleine zoogdieren maken dankbaar gebruik van de warmte en beschutting die de muizenruiters brengen. Steen- en kerkuil komen hier vervolgens op af om aan hun voedselbehoefte te voldoen.

Landschapsbeheerders op vier pootjes

Terwijl de vrijwilligers buiten het een en ander bijleren, houdt Bart van Ekkendonk binnen in de schaapskooi een lezing over landschapsbeheer met schapen. Hij vertelt bevlogen over zijn kuddes en hoe deze wollige dames het landschap vrij houden van bepaalde begroeiing. Staat er ergens een plant in bloei die belangrijk is voor de omgeving, dan weten de schaapsherders dat ze daar even niet moeten komen. Ze komen dan bewust een tijd later terug, als de plant niet meer bloeit en de schapen er in alle rust van mogen knabbelen. Daarmee zorgen ze ervoor dat die plant er het volgende jaar weer in alle glorie staat, en zijn er geen ronkende gassen en banden aan te pas gekomen om het gebied te maaien en het maaisel af te voeren. Hij noemt zichzelf dan ook een landschapsbeheerder, en ook wij maken daar in onze gebieden dankbaar gebruik van.

Na een dag vol nieuwe ervaringen werd deze afgesloten met een borrel met schapenkaas en bier van de schaapskooi. We wensen alle vrijwilligers weer veel plezier met alle bezigheden in het veld.